Illustratrice van de affiches van het BGF 2016 & 2017
Opgeleid aan Sint-Lukas Brussel in striptekenen en vervolgens aan La Cambre in animatiefilm, heeft Florence Bolsée jarenlang gewerkt als illustratrice en animatieregisseur. Vandaag is ze webontwikkelaar, maar blijft ze uit passie tekenen, voornamelijk met aquarel. Ze houdt van natuurlijke, folkloristische of fantasierijke werelden, die ze verkent via collectieve uitdagingen zoals Inktober. Voor het BGF ontwierp ze twee affiches waarin precisie, poëzie en verbeelding samenkomen.
Hoe ben je te werk gegaan bij het maken van deze affiche?
Zat er een idee, een sfeer of een boodschap achter?
Ik wilde in de eerste plaats aansluiten bij de vorige affiches, met behoud van de herkenbare elementen en kleuren.
Voor mijn eerste affiche wilde ik graag een isometrisch perspectief gebruiken – een stijl die vaak geassocieerd wordt met videogames. Het leek me een geschikte manier om een speelse wereld weer te geven.
Voor de tweede had ik gewoon zin om een zwevend eiland te tekenen en terug te keren naar een warmere, meer getextureerde stijl. Ik wilde denkbeeldige werelden oproepen.
In beide gevallen dacht ik ook aan gezelschapsspellen, die een klein universum op tafel laten ontstaan met hun tegels, pionnen en speelborden.
Wat betekenen deze affiches voor jou?
Een echt gevoel van trots.
Mijn affiches overal in Brussel zien, was indrukwekkend.
Ik heb zelden de kans gehad om mijn werk op zo’n concrete manier verspreid te zien, dus het voelde geweldig om zo bij te dragen aan het culturele leven van mijn stad.
Als je je affiches in drie woorden moest omschrijven, welke zou je dan kiezen – en waarom?
Eerste affiche: meeslepend, geometrisch, minutieus.
Ik was echt gefocust op het detailniveau in de uitvoering.
Wat is je mooiste herinnering aan dit illustratieproject voor het BGF?
Voor de eerste affiche moest ik behoorlijk wat wiskundig nadenken, wat ik erg boeiend vond.
Ik heb altijd van wiskunde en logica gehouden — interesses die nu goed van pas komen in mijn werk als webontwikkelaar, waar ik code en visueel werk combineer.
Ik beschouw deze twee affiches nog steeds als twee van mijn mooiste ervaringen als kunstenaar.
Zit er een detail of knipoog in je affiche dat weinig mensen opmerken?
Er zitten natuurlijk heel wat verwijzingen naar gezelschapsspellen in die kenners zullen herkennen.
Maar in de eerste affiche zijn de tegels vooral geïnspireerd op een luchtbeeld van het Jubelpark, vooral de Franse tuinen.